Blog: twee keer knipperen

twee keer knipperen en er is weer een maand voorbij. Jeetje wat gaat dat snel! Vaak opgeslokt door de dagelijkse dingen als school, werk en huishouden. Maar ook een heerlijke week weg naar Denemarken. Tja met 2 mega Lego fans in huis moest het er toch een keer van komen. Toch vond ik het wel spannend, omdat onze kleine dame pas 15 maanden is en we nog nooit zo ver weg zijn geweest met kinderen. Maar op de nodige prĂ© vakantie stress na, die gelukkig altijd in de auto al snel van me af glijdt, gingen we er gewoon voor. De heenreis was erg lang, de oudste vond het echt niet leuk, het “kadootje-per-uur”- idee was een fiasco en de kleine meid zette het soms behoorlijk op een gillen. Maar toch kon ik er redelijk relaxed onder blijven, ook toen we verkeerd reden en in hartje Hamburg met zaterdagmiddag topdrukte terecht kwamen. Ik heb zelfs nog een behoorlijke tijd met mijn ogen dicht gelegen onderweg wat zelfs mijn man verbaasde, omdat ik dat nooit eerder kon. Korte uitleg: ik ben een mega control freak wat voor mij betekent dat naast iemand in de auto zitten mij heel veel moeite kost. En niet omdat ik mijn man slecht vind rijden (als vrachtwagenchauffeur overstijgt hij mijn ervaring ruimschoots) maar om de simpele reden dat ik het stuur niet vast heb en mijn voet niet bij de rem kan…..en er andere weggebruikers zijn. Die combi maakt bij mij vooral bij lange ritten of als ik moe ben een soort mega paniek gevoel los. Daarom was deze vakantie een hele overwinning! Ook voor mijn man!
Ik ging met een behoorlijk vol hoofd weg om diverse redenen en vaak MOET ik alles van mezelf afzetten op vakantie maar door de rust slaat vaak de piekertijd toe. Ook dat was er dit keer gewoon niet. Wat een heerlijk gevoel was dat! We kwamen aan bij een heerlijk huis vlakbij het strand en we hebben alleen maar genoten, van en met elkaar. Om toch wat tijd voor mezelf te hebben, maakte ik na het eten als de wind was gaan liggen maar de zon nog lekker scheen een heerlijke strandwandeling in mijn eentje. Ik plofte neer op een stuk aangespoelde pallet (helaas paste het niet in de auto terug) en er kwam gewoon niks! Heerlijk rust in mijn hoofd en genieten van het uitzicht en de gedachtes aan de fijne tijd samen. Niet krampachtig proberen te verdringen wat er boven kwam borrelen zoals te-doen lijstjes, want er kwam gewoon niks! We hebben er een heerlijke tijd gehad en veel genoten!
Eenmaal thuis stapte ik zo het gewone leven weer in maar toch is het gevoel van die avonden op “mijn” pallet zo weer op te roepen. Ondertussen weer druk met nieuwe avonturen voorbereiden en plannen maken, want lang stilzitten lukt toch niet.
 

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

terug naar boven